The is operator ialah pengendali identiti dalam Python. Ia digunakan untuk menguji identiti subjek. Mari lihat contoh −
x = ["Paul","Mark"] y = ["Paul","Mark"] z = x # Python IS operator print(x is z)
True
Andaikan kita mempertimbangkan contoh lain di mana ujian a ialah b bersamaan dengan -
id(a) == id(b)
Sifat utama ujian identiti ialah objek itu sentiasa sama dengan dirinya sendiri, dan a ialah sentiasa mengembalikan Benar. Ujian identiti biasanya lebih cepat daripada ujian kesamarataan. Tidak seperti ujian kesaksamaan, ujian identiti dijamin mengembalikan nilai Boolean Betul atau Salah.
Walau bagaimanapun, ujian identiti hanya boleh menggantikan ujian kesaksamaan jika identiti objek dipastikan. Biasanya terdapat tiga situasi di mana identiti boleh dijamin:
Tugasan mencipta nama baharu tetapi tidak menukar identiti objek.
Selepas menetapkan baru = lama, dijamin baru itu lama.
Meletakkan objek ke dalam bekas yang menyimpan rujukan kepada objek tidak mengubah identiti objek.
Selepas tugasan senarai, s[0] = x, menjamin bahawa s[0] ialah x.
Jika sesuatu objek ialah singleton, ini bermakna hanya satu contoh objek boleh wujud. Selepas menetapkan a = Tiada dan b = Tiada, anda boleh memastikan bahawa a dan b #🎜 adalah sama Ya, kerana Tiada ialah singleton.
Ujian identiti pada int
a = 1000 b = 500 c = b + 500 print(a is c)
False
a = 'Amit' b = 'Am' c = b + 'it' print(a is c)
False
a = [10, 20, 30] b = [10, 20, 30] print(a is b)
False
Atas ialah kandungan terperinci Dalam Python, bilakah saya boleh bergantung pada menggunakan operator is untuk ujian identiti?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!