Pengaturcaraan berorientasikan objek dalam Java

Java ialah bahasa pengaturcaraan berdasarkan idea pengaturcaraan berorientasikan objek Kelahirannya telah menggalakkan pembangunan perisian. Pengaturcaraan berorientasikan objek merujuk kepada paradigma pengaturcaraan di mana program direka dan dibina berdasarkan objek dan kelas. Di Java, objek mewakili entiti kehidupan sebenar, manakala kelas ialah penerangan abstrak objek. Dalam artikel ini, kita akan meneroka pengaturcaraan berorientasikan objek dalam Java.

1. Kelas dan Objek

Di Java, kelas ialah jenis data abstrak yang mengandungi sifat dan kaedah. Pembolehubah ialah atribut kelas, dan kaedah ialah tingkah laku kelas. Objek ialah contoh konkrit kelas yang mengandungi nilai semua atribut dalam kelas. Sebagai contoh, kita boleh mencipta kelas bernama Kereta yang mengandungi beberapa sifat dan kaedah. Apabila kita mencipta objek Kereta, objek itu menjadi contoh kelas Kereta dan mempunyai sifat dan kaedah yang ditakrifkan dalam kelas Kereta.

Di Java, cara untuk mencipta objek adalah dengan menggunakan operator baharu. Sebagai contoh, kod berikut mencipta objek Kereta bernama myCar:

Car myCar = new Car();

Dalam kod di atas, Car() ialah pembina kelas Kereta, yang digunakan untuk memulakan objek yang dicipta.

2. Warisan

Warisan ialah konsep penting dalam pengaturcaraan berorientasikan objek. Di Java, kelas boleh mewarisi sifat dan kaedah kelas lain. Kelas yang diwarisi dipanggil kelas induk atau kelas super, dan kelas yang diwarisi dipanggil subkelas atau kelas terbitan. Subkelas boleh mengatasi kaedah dalam kelas induk, atau menambah kaedah dan sifat mereka sendiri. Sebagai contoh, kita boleh mencipta subkelas yang dipanggil SportsCar yang mewarisi sifat dan kaedah kelas Kereta dan menambahkan beberapa sifat dan kaedah baharu:

public class SportsCar extends Car {
  private boolean turboCharged;

  public SportsCar(String make, String model, int year, boolean turboCharged) {
    super(make, model, year);
    this.turboCharged = turboCharged;
  }

  public boolean isTurboCharged() {
    return turboCharged;
  }

  public void setTurboCharged(boolean turboCharged) {
    this.turboCharged = turboCharged;
  }

  @Override
  public void drive() {
    System.out.println("The sports car is cruising on the highway.");
  }
}

Dalam kod di atas, kelas SportsCar mewarisi kelas Kereta dan menambah sifat dinamakan turboCharged dan dua kaedah bernama isTurboCharged dan setTurboCharged. Ia juga mengatasi kaedah pemacu() dalam kelas Kereta.

3. Polymorphism

Polymorphism ialah satu lagi konsep penting dalam pengaturcaraan berorientasikan objek. Di Jawa, polimorfisme bermaksud objek boleh dimanipulasi dalam pelbagai cara. Ia membenarkan subkelas untuk melaksanakan kaedah mereka sendiri dan juga menggunakan kaedah kelas induk. Sebagai contoh, kita boleh mencipta kelas abstrak yang dipanggil Kenderaan yang mempunyai kaedah pemacu(). Kita juga boleh mencipta subkelas bernama Boat dan subclass bernama Car, dan mengatasi kaedah drive() kelas Vehicle:

public abstract class Vehicle {
  public abstract void drive();
}

public class Car extends Vehicle {
  @Override
  public void drive() {
    System.out.println("The car is driving on the road.");
  }
}

public class Boat extends Vehicle {
  @Override
  public void drive() {
    System.out.println("The boat is sailing on the water.");
  }
}

Sekarang, kita boleh mencipta objek Vehicle bernama myVehicle , dan memanggil drive()nya kaedah. Bergantung pada situasi sebenar, myVehicle boleh menjadi objek Kereta atau objek Bot, dan pelaksanaan kaedah drive() mereka adalah berbeza:

Vehicle myVehicle = new Car();
myVehicle.drive(); // 输出 "The car is driving on the road."

myVehicle = new Boat();
myVehicle.drive(); // 输出 "The boat is sailing on the water."

4. Encapsulation

Encapsulation ialah pengaturcaraan berorientasikan objek Satu lagi konsep penting dalam . Ia adalah teknik penyembunyian data yang memastikan data hanya boleh diakses melalui kaedah dalam kelas dan menyekat akses terus kepada data. Di Java, kita boleh menggunakan pengubah akses untuk menyekat akses kepada pembolehubah dan kaedah dalam kelas. Sebagai contoh, kita boleh mengisytiharkan pembolehubah make, model dan tahun dalam kelas Kereta sebagai pembolehubah persendirian dan menambah kaedah awam bernama getMake, getModel dan getYear:

public class Car {
  private String make;
  private String model;
  private int year;

  public Car(String make, String model, int year) {
    this.make = make;
    this.model = model;
    this.year = year;
  }

  public String getMake() {
    return make;
  }

  public String getModel() {
    return model;
  }

  public int getYear() {
    return year;
  }
}

Dalam kod di atas, buat, model dan Pembolehubah tahun diisytiharkan sebagai peribadi dan hanya boleh diakses melalui kaedah getMake, getModel dan getYear. Dengan cara ini, kami memastikan keselamatan dan integriti data kami.

Kesimpulannya, pengaturcaraan berorientasikan objek dalam Java adalah sangat penting kerana ia membantu pengaturcara menulis kod dengan lebih mudah dan cekap. Dalam pembangunan sebenar, kita perlu menggunakan sepenuhnya ciri-ciri pengaturcaraan berorientasikan objek seperti kelas, objek, pewarisan, polimorfisme dan enkapsulasi untuk meningkatkan kebolehpercayaan, kebolehselenggaraan dan kebolehskalaan program.

Atas ialah kandungan terperinci Pengaturcaraan berorientasikan objek dalam Java. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!