Golang tidak berorientasikan objek

Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, Golang telah menarik banyak perhatian sebagai bahasa pengaturcaraan yang baru muncul. Oleh kerana keupayaan pemprosesan concurrency yang sangat baik, pengurusan memori yang cekap dan reka bentuk sintaks yang mesra pengguna, Golang telah menjadi bahasa yang dipilih oleh semakin ramai pembangun. Walau bagaimanapun, satu perkara yang selalu menyusahkan pembangun menggunakan Golang, dan itu ialah Golang tidak berorientasikan objek dalam erti kata tradisional.

Dalam pengaturcaraan berorientasikan objek tradisional (OOP), semuanya dilakukan dari perspektif objek. Struktur program terdiri daripada sifat dan kaedah objek, iaitu enkapsulasi, pewarisan, dan polimorfisme. Golang tidak menyediakan konsep seperti kelas, warisan dan antara muka dalam erti kata tradisional. Sebaliknya, ia menyokong idea reka bentuk "komposisi dan bukannya warisan" dan mencapai kesan berorientasikan objek dengan merangkum struktur data dan kaedahnya.

Secara khusus, kita boleh meniru konsep kelas dengan menyesuaikan struktur, seperti dalam contoh berikut:

type Person struct {
    name string
    age int
}

func (p *Person) SayHello() {
    fmt.Println("Hello, my name is", p.name)
}

Di sini kita mentakrifkan struktur Orang dan mentakrifkan kaedah SayHello. Seterusnya, kita boleh mencipta objek Orang dan memanggil kaedahnya dengan cara berikut:

p := Person{name: "Tom", age: 18}
p.SayHello()

Kita dapat melihat bahawa walaupun Golang tidak menyediakan kelas tradisional dan mekanisme pewarisan, melalui gabungan struktur dan kaedah, kita Objek- pengaturcaraan berorientasikan juga boleh dilaksanakan dengan mudah.

Selain itu, Golang juga menyediakan konsep antara muka untuk menerangkan tingkah laku yang sepatutnya ada pada sesuatu objek. Dalam Golang, antara muka ialah koleksi kaedah Jika objek melaksanakan semua kaedah yang ditakrifkan dalam antara muka, ia boleh dikatakan "melaksanakan" antara muka. Sebagai contoh, berikut ialah antara muka yang mentakrifkan kaedah SayHello:

type Greeting interface {
    SayHello()
}

Antaramuka Ucapan mentakrifkan kaedah SayHello, tetapi tiada pelaksanaan khusus. Dengan cara ini, kami boleh melaksanakan antara muka dalam struktur yang ditentukan, contohnya:

type Person struct {
    name string
    age int
}

func (p *Person) SayHello() {
    fmt.Println("Hello, my name is", p.name)
}

func main() {
    var g Greeting
    g = &Person{name: "Tom", age: 18}
    g.SayHello()
}

Dalam kod di atas, kami mentakrifkan struktur Orang dan melaksanakan kaedah SayHello antara muka Ucapan di dalamnya. Selepas itu, dalam fungsi utama, kami mencipta pembolehubah jenis Ucapan dan menetapkannya kepada penunjuk kepada objek Orang. Akhir sekali, kami memanggil kaedah SayHello pembolehubah untuk melaksanakan panggilan ke antara muka.

Seperti yang anda lihat, Golang mentakrifkan kelakuan objek melalui antara muka, supaya kesan polimorfik boleh dicapai walaupun tanpa mekanisme pewarisan tradisional.

Ringkasnya, walaupun Golang tidak berorientasikan objek dalam pengertian tradisional, melalui gabungan struktur, kaedah dan antara muka, kita juga boleh mencapai kesan pengaturcaraan berorientasikan objek. Malah, idea reka bentuk Golang juga menggabungkan idea berorientasikan objek, seperti merangkum data melalui struktur dan menerangkan tingkah laku objek melalui antara muka. Oleh itu, pembangun yang menggunakan Golang tidak perlu terlalu risau tentang kekurangan orientasi objek.

Atas ialah kandungan terperinci Golang tidak berorientasikan objek. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!