Apabila menggunakan kod status HTTP, anda biasanya perlu memberi perhatian kepada tiga perkara: "Pelanggan perlu menyemak kod status", "Pelayan perlu menetapkan kod status dengan betul" dan "Kod status mempunyai makna semantik": 1. Pelanggan perlu menyemak kod status yang dikembalikan oleh pelayan untuk menentukan sama ada permintaan itu berjaya dan cara memproses data respons yang dikembalikan oleh pelayan 2. Pelayan perlu menetapkan kod status yang sepadan mengikut hasil pemprosesan; permintaan, dan kembalikan kod status kepada klien sebagai sebahagian daripada pengepala respons 3. Pembangun perlu Ketahui maksud setiap kod status untuk lebih memahami hasil permintaan anda.
Sistem pengendalian tutorial ini: sistem Windows 10, komputer Dell G3.
Kod status HTTP digunakan untuk menunjukkan hasil pemprosesan permintaan Pembangun boleh menggunakan kod status untuk memahami hasil pemprosesan permintaan pelayan dan mengambil langkah pemprosesan yang sepadan.
Apabila menggunakan kod status HTTP, anda biasanya perlu memberi perhatian kepada perkara berikut:
Pelanggan perlu menyemak kod status: Pelanggan perlu menyemak kod status yang dikembalikan oleh pelayan untuk menentukan sama ada permintaan itu berjaya, dan cara mengendalikan respons yang dikembalikan oleh data pelayan.
Pelayan perlu menetapkan kod status dengan betul: pelayan perlu menetapkan kod status yang sepadan mengikut hasil pemprosesan permintaan dan mengembalikan kod status kepada klien sebagai sebahagian daripada pengepala respons.
Kod status mempunyai makna semantik: Kod status HTTP bukan sekadar nombor, ia juga mempunyai makna semantik tertentu. Oleh itu, pembangun perlu memahami maksud setiap kod status untuk lebih memahami hasil pemprosesan permintaan.
Berikut ialah beberapa kod status HTTP biasa dan kaedah pengendalian yang disyorkan:
200 OK: Menunjukkan bahawa permintaan itu berjaya dan badan respons yang dikembalikan oleh pelayan mengandungi sumber yang diminta. Pelanggan harus melakukan pemprosesan seterusnya berdasarkan data yang dikembalikan oleh pelayan.
400 Permintaan Buruk: Menunjukkan bahawa permintaan yang dihantar oleh pelanggan mempunyai ralat atau tidak dapat diselesaikan. Pelanggan perlu menyemak format dan ketiadaan parameter permintaan untuk memastikan permintaan itu betul.
401 Tanpa Kebenaran: Menunjukkan bahawa permintaan pelanggan memerlukan pengesahan, tetapi tiada bukti kelayakan yang sah diberikan. Pelanggan perlu menyediakan maklumat pengesahan yang betul untuk mendapatkan sumber yang diminta.
403 Dilarang: Menunjukkan bahawa permintaan pelanggan telah ditolak oleh pelayan, biasanya kerana pelanggan tidak mempunyai kebenaran untuk mengakses sumber tertentu. Pelanggan perlu menghubungi pentadbir pelayan untuk mendapatkan kebenaran yang sesuai untuk mengakses sumber yang diperlukan.
404 Tidak Ditemui: Menunjukkan bahawa sumber yang diminta oleh pelanggan tidak wujud pada pelayan. Pelanggan perlu mengesahkan sama ada URL sumber itu betul atau sama ada ia telah dialih keluar daripada pelayan.
500 Ralat Pelayan Dalaman: Menunjukkan bahawa pelayan menghadapi situasi yang tidak dijangka dan tidak dapat menyelesaikan permintaan. Pentadbir pelayan perlu menyemak log pelayan untuk menentukan punca masalah dan mengambil tindakan yang sesuai untuk menyelesaikan isu tersebut.
503 Perkhidmatan Tidak Tersedia: Menunjukkan bahawa pelayan tidak dapat mengendalikan permintaan buat sementara waktu, biasanya disebabkan oleh beban berlebihan atau penyelenggaraan. Pelanggan boleh mencuba semula permintaan atau cuba lagi kemudian.
Ringkasnya, memahami kod status HTTP boleh membantu pembangun lebih memahami hasil pemprosesan permintaan dan mengambil langkah pemprosesan yang sepadan.
Atas ialah kandungan terperinci Cara menggunakan kod status http. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!