10 fungsi terbina dalam Python yang perlu anda ketahui

Sebagai bahasa pengaturcaraan yang fleksibel dan berkuasa, Python telah menakluki hati pengaturcara, pakar data dan pengrajin perisian di seluruh dunia. Penggunaan besar-besaran Python berpunca daripada set perintah aslinya yang kaya yang memudahkan proses yang kompleks, memendekkan masa pembangunan dan meningkatkan kebolehbacaan skrip. Dalam artikel ini, kami akan melihat secara mendalam sepuluh perintah asli Python utama yang perlu dikuasai oleh setiap pengaturcara untuk perjalanan pengekodan yang lancar dan cekap.

Gunakan fungsi len()

len() ialah mekanisme yang mudah tetapi amat diperlukan untuk menentukan saiz (iaitu, kiraan komponen) objek boleh lelar yang ditentukan seperti senarai, tuple atau rentetan.

Contoh

expression = "Python"
size = len(expression)
print(size)

Output

6

Gunakan jumlah()

sum() menyediakan jumlah semua komponen dalam objek boleh lelaran. Gunakan arahan ini untuk mengelak daripada menulis gelung untuk mengira jumlah senarai atau tupel.

Contoh

digits = [1, 2, 3, 4, 5]
aggregate = sum(digits)
print(aggregate)

Output

15

Gunakan fungsi map()

map() melaksanakan fungsi khusus pada semua komponen dalam objek boleh lelar (cth., senarai, tuple) dan menjana lelaran. Perintah ini berguna apabila anda perlu menggunakan fungsi tertentu untuk memanipulasi setiap komponen dalam koleksi.

Contoh

def square(y):
   return y * y
digits = [1, 2, 3, 4, 5]
squared_digits = map(square, digits)
print(list(squared_digits))

Output

[1, 4, 9, 16, 25]

Gunakan penapis()

filter() mengasingkan komponen daripada yang boleh lelar berdasarkan syarat yang telah ditetapkan. Ia menerima dua parameter: fungsi yang digunakan untuk mentakrifkan keadaan penapis dan objek boleh lelaran yang digunakan untuk menapis. Hasilnya ialah iterator yang mengandungi unsur-unsur yang memenuhi syarat.

Contoh

def is_even(y):
   return y % 2 == 0
digits = [1, 2, 3, 4, 5]
even_digits = filter(is_even, digits)
print(list(even_digits))

Output

[2, 4]

Gunakan zip()

zip() menggabungkan dua atau lebih iterable bersama-sama, menghasilkan iterator tuple di mana elemen pertama setiap iterable dicampurkan bersama, dan kemudian elemen berikutnya dari setiap iterable dicampur bersama dipadankan bersama, dan seterusnya. Perintah ini amat berguna apabila anda perlu menggabungkan data daripada sumber yang berbeza.

Contoh

identities = ['Alice', 'Bob', 'Charlie']
years = [25, 30, 35]
merged_data = zip(identities, years)
print(list(merged_data))

Output

[('Alice', 25), ('Bob', 30), ('Charlie', 35)]

Gunakan sorted()

sorted() menjana senarai diisih baharu daripada objek boleh lelar yang ditentukan. Secara lalai, ia mengisih komponen dalam tertib menaik. Kaedah pengisihan boleh dilaraskan dengan menggunakan parameter "kunci" dan "terbalik" pilihan.

Contoh

digits = [5, 2, 1, 4, 3]
sorted_digits = sorted(digits)
print(sorted_digits)

Output

[1, 2, 3, 4, 5]

Gunakan mana-mana() dan semua()

any() mengembalikan True jika sekurang-kurangnya satu komponen objek boleh lelar adalah benar, jika tidak, ia mengembalikan False. Sebaliknya, perintah all() mengembalikan True jika semua elemen objek boleh lelar adalah benar, jika tidak ia mengembalikan False. Arahan ini berguna apabila anda perlu menilai berbilang keadaan dalam koleksi.

Contoh

list1 = [True, False, True]
list2 = [True, True, True]
print(any(list1)) 
print(all(list1)) 
print(all(list2))

Output

True
False
True

Gunakan enumerate()

enumerate() digunakan untuk memasukkan pembilang dalam objek boleh lelar dan mengembalikan objek penghitungan. Ia menerima dua parameter: objek boleh lelar dan nilai 'mula' pilihan sebagai pembilang. Perintah ini menjadi sangat berharga apabila indeks dan nilai elemen diperlukan dalam gelung.

Contoh

fruit_types = ['apple', 'banana', 'cherry']
for count, value in enumerate(fruit_types, start=1):
   print(f"{count}. {value}") 

Output

1. apple
2. banana
3. cherry

Gunakan fungsi julat()

range() menjana julat nombor, selalunya digunakan dalam gelung untuk mengulang nombor tertentu. Satu, dua atau tiga parameter boleh dikenali, iaitu "mula" (pilihan), "berhenti" dan "langkah" (pilihan). Nilai lalai permulaan dan langkah ditetapkan kepada 0 dan 1 masing-masing.

Contoh

for i in range(5):
   print(i)
for i in range(1, 5, 2):
   print(i)

Output

0
1
2
3
4
1
3

Gunakan isinstance()

isinstance() digunakan untuk mengesahkan sama ada soalan yang diberikan adalah contoh atau subkelas kursus yang ditentukan. Mengembalikan True jika objek adalah contoh atau subkelas kelas ini, False sebaliknya. Perintah ini berguna apabila anda perlu mengesahkan jenis data input atau mengendalikan berbilang jenis input dalam fungsi.

Contoh

numeral = 5
outcome = isinstance(numeral, int)
print(outcome)
expression = 'Python'
outcome = isinstance(expression, int)
print(outcome)

Output

True
False

Kesimpulan

Arahan asli Python ialah alat penting untuk pengaturcara, membolehkan mereka menulis skrip yang ringkas, cekap dan boleh dibaca. Sepuluh arahan yang diperkenalkan dalam artikel ini bukanlah senarai yang lengkap, tetapi ia mewakili asas yang kukuh di mana mana-mana pengaturcara boleh membina. Dengan menguasai arahan ini dan meneroka alat Python asli yang lain, anda akan menjadi mahir dalam menyelesaikan pelbagai cabaran pengekodan.

Atas ialah kandungan terperinci 10 fungsi terbina dalam Python yang perlu anda ketahui. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!