Memandangkan kerumitan aplikasi web moden terus meningkat, terutamanya dalam bidang seperti sistem teragih dan perkhidmatan mikro, pengaturcaraan tak segerak telah menjadi standard baharu. Spring Boot ialah alat untuk membina aplikasi web pantas berdasarkan rangka kerja Spring, manakala coroutine Kotlin ialah kaedah pengaturcaraan tak segerak berdasarkan coroutine. Dalam artikel ini, kita akan membincangkan cara menggabungkannya untuk pengaturcaraan tak segerak yang lebih cekap.
Bahasa Kotlin ialah bahasa pengaturcaraan ditaip secara statik Konsep coroutine telah diperkenalkan sejak versi 1.3. Coroutine merujuk kepada benang ringan yang boleh digantung dan disambung semula semasa pelaksanaan tanpa menyekat benang utama. Kelebihan coroutine ialah berbanding dengan benang, ia boleh memproses dengan lebih cekap, menukar konteks dengan mudah dan mengelakkan kos penukaran konteks benang.
Dalam rangka kerja Spring tradisional, pengaturcaraan tak segerak dilaksanakan dengan menggunakan kumpulan benang atau kaedah tak segerak. Dalam Spring Boot, pengaturcaraan tak segerak boleh dicapai dengan menggunakan Future atau CompletableFuture. Future ialah kaedah pengaturcaraan tak segerak yang disediakan oleh Java, yang boleh melaksanakan kod tak segerak tanpa menyekat utas utama. CompletableFuture ialah cara yang lebih fleksibel yang diperkenalkan dalam Java 8 yang boleh mengendalikan hasil pelaksanaan kod tak segerak melalui panggilan balik.
Rangka kerja Spring menyediakan sokongan untuk Kotlin coroutines dan pengaturcaraan tak segerak boleh dicapai dengan menggunakan Kotlin coroutines. Dalam Spring Boot, anda boleh menandakan kaedah coroutine dengan menggunakan kata kunci gantung dalam Pengawal. Dalam kaedah coroutine, anda boleh menggunakan fungsi gantung yang disediakan oleh pustaka coroutine untuk melaksanakan operasi tak segerak tanpa perlu risau tentang penukaran konteks benang.
@Controller
class UserController(perkhidmatan val peribadi: UserService) {
@GetMapping("/users") suspend fun getUsers(): List<UserDto> { return withContext(Dispatchers.IO) { service.getUsers().map { it.toDto() } } }
}
Dalam kod di atas, kami menggunakan withContext yang disediakan oleh fungsi perpustakaan coroutine untuk menentukan bahawa service.getUsers() dilaksanakan dalam utas IO, dengan itu mengelakkan sekatan pada utas utama. Pada masa yang sama, kami juga menggunakan fungsi peta untuk menukar objek Pengguna yang diperoleh daripada lapisan perkhidmatan kepada objek UserDto.
Selain menggunakan coroutine dalam Pengawal, ia juga boleh digunakan dalam komponen Spring Boot yang lain, seperti @Service, @Repository, dsb.
Dalam kaedah coroutine, jika pengecualian berlaku, ia boleh dikendalikan melalui pernyataan cuba-tangkap. Contohnya:
@Controller
class UserController(private val userService: UserService) {
@GetMapping("/users/{id}") suspend fun getUserById(@PathVariable id: Long): ResponseEntity<UserDto> { return try { withContext(Dispatchers.IO) { val user = userService.getUserById(id) ?: throw UserNotFoundException() ResponseEntity.ok(user.toDto()) } } catch (e: UserNotFoundException) { ResponseEntity.notFound().build() } }
}
Dalam kod di atas, kami menggunakan pernyataan cuba-tangkap untuk Mengendalikan kemungkinan pengecualian UserNotFoundException.
Melalui pengenalan artikel ini, kami telah mempelajari tentang ciri-ciri coroutine Kotlin dan pengaturcaraan tak segerak Spring Boot, dan cara mengintegrasikannya untuk mencapai lebih cekap pengaturcaraan tak segerak . Kelebihan coroutine Kotlin ialah mereka boleh mengendalikan pengaturcaraan tak segerak dengan lebih baik dan mengelakkan kos penukaran konteks benang. Spring Boot menyediakan pelbagai kaedah pengaturcaraan tak segerak, dan juga menyokong penggunaan coroutine Kotlin. Dalam pembangunan sebenar, pilih kaedah yang sesuai untuk pengaturcaraan tak segerak berdasarkan keperluan anda.
Atas ialah kandungan terperinci Penyepaduan Spring Boot dan coroutine Kotlin dan pengaturcaraan tak segerak. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!