Dalam industri pembangunan perisian hari ini, bahasa Go (juga dikenali sebagai Golang) telah menjadi salah satu bahasa yang digemari oleh semakin ramai pembangun. Oleh kerana sokongan pengaturcaraan serentak yang cekap, sintaks yang ringkas dan mudah dipelajari, serta sokongan yang baik untuk sistem berskala besar, bahasa Go telah digunakan secara meluas dalam perkhidmatan rangkaian, pengkomputeran awan, orkestrasi kontena dan bidang lain.
Jadi dalam artikel ini, kita akan belajar cara menggunakan Golang untuk membangunkan aplikasi web yang lengkap, termasuk alatan, rangka kerja, idea reka bentuk dan butiran lain yang diperlukan semasa keseluruhan proses pembangunan.
Mula-mula kita perlu memasang persekitaran Go pada mesin tempatan. Di sini kami boleh memuat turun terus pakej pemasangan Go di [laman web rasmi](https://golang.org/dl/) dan memasangnya. Selepas pemasangan selesai, kita perlu mengkonfigurasi pembolehubah persekitaran mesin tempatan dan menambah direktori Go bin ke PATH. Dengan cara ini, kita boleh memasukkan arahan "go" pada baris arahan untuk melaksanakan pengkompil Go.
Dalam projek Golang tradisional, kami biasanya menyelesaikan masalah pergantungan dengan memuat turun dan mengurus perpustakaan pihak ketiga yang diperlukan oleh projek secara manual. Walau bagaimanapun, kelemahan pendekatan ini adalah masalah seperti kesukaran dalam pengurusan dan konflik pergantungan. Untuk menyelesaikan masalah ini, Go versi 1.11 memperkenalkan alat baharu GoMod untuk mengukuhkan pengurusan pergantungan.
Penggunaan mod Go adalah sangat mudah Anda hanya perlu melaksanakan arahan berikut dalam direktori akar projek kami:
go mod init <module-name>
Selepas melaksanakan arahan ini, GoMod akan memuat turun projek kami Semua secara automatik. perpustakaan pihak ketiga yang diperlukan juga akan merekodkan maklumat nombor versi mereka dalam fail go.mod kami. Kemudian kita boleh menggunakan GoMod untuk mengurus kebergantungan kita seperti npm atau yarn. Sebagai contoh, kita boleh menggunakan arahan berikut untuk memasang pustaka pihak ketiga yang ditentukan:
go get <package-name>@<version>
Gin ialah rangka kerja web berprestasi tinggi, kerana kepada ciri berasaskan bahasa Go, menjadikannya sangat sesuai untuk mengendalikan permintaan web yang sangat serentak. Pada masa yang sama, Gin mengamalkan konsep reka bentuk yang ringan untuk memudahkan penggunaannya.
Berikut ialah program contoh Gin yang mudah, yang mentakrifkan antara muka API ringkas dan mengikatnya pada laluan API "/", kemudian memperoleh data melalui permintaan GET, dan akhirnya mengembalikan data kepada klien sebagai JSON format .
package main import ( "github.com/gin-gonic/gin" "net/http" ) func main() { r := gin.Default() r.GET("/", func(c *gin.Context) { c.JSON(http.StatusOK, gin.H{"message": "Hello, World!"}) }) if err := r.Run(); err != nil { panic(err) } }
Dalam program contoh ini, kami mula-mula memperkenalkan modul gin
dan net/http
. Kemudian gunakan kaedah gin.Default()
untuk mencipta tika penghalaan Gin. Di sini kami mentakrifkan kaedah penghalaan GET dan menggunakan kaedah c.JSON
untuk mengeluarkan data kepada klien dalam format JSON. Akhirnya kami menggunakan kaedah r.Run()
untuk menjalankan perkhidmatan API kami.
Apabila kami membangunkan aplikasi web, kami selalunya perlu mengekalkan data. Terdapat ORM yang popular (bercabang daripada Xorm) dalam bahasa Go yang dipanggil GORM.
Menggunakan GORM untuk pembangunan pangkalan data membolehkan kami berinteraksi dengan cepat dengan pelbagai pangkalan data dan serasi dengan pelbagai pangkalan data. Di bawah ialah contoh kod GORM mudah yang mentakrifkan struktur User
dan memetakannya ke jadual pangkalan data.
package main import ( "github.com/jinzhu/gorm" _ "github.com/jinzhu/gorm/dialects/sqlite" "time" ) type User struct { gorm.Model Username string `gorm:"not null; unique:yes"` Password string `gorm:"not null"` Email string `gorm:"not null"` Role int `gorm:"not null"` LastLogin time.Time `gorm:"default: null"` } func main() { db, err := gorm.Open("sqlite3", "test.db") if err != nil { panic("failed to connect database") } defer db.Close() db.AutoMigrate(&User{}) }
Dalam contoh ini, kami mula-mula memperkenalkan perpustakaan GORM. Kemudian struktur User
ditakrifkan untuk memetakan jadual pangkalan data. Dalam kod tersebut, kami juga menggunakan beberapa ciri GORM, seperti teg not null
dan unique
untuk mentakrifkan medan jadual pangkalan data yang berkaitan.
Akhirnya kami menggunakan kaedah db.Create()
untuk memasukkan beberapa data ujian, kaedah db.Find()
untuk menanyakan data dan menggunakan db.Model()
untuk mengemas kini data yang diubah suai.
Selain pangkalan data, kami juga boleh menggunakan caching untuk meningkatkan prestasi aplikasi. Redis ialah pangkalan data storan nilai kunci dalam memori yang pantas yang digunakan secara meluas dalam pengurusan cache aplikasi web.
Dalam bahasa Go, kami boleh menggunakan perpustakaan klien versi golang bagi pustaka Redis https://github.com/go-redis/redis
untuk berinteraksi dengan Redis.
Dari segi pengurusan kebenaran, kami boleh menggunakan perpustakaan CASBIN yang ringan menyokong pelbagai bahasa pengaturcaraan dan boleh disepadukan dengan mudah dengan Golang. Dalam CASBIN, kami boleh menggunakan RBAC (kawalan akses berasaskan peranan) untuk pengurusan kebenaran.
Dalam artikel ini, kami telah mempelajari cara menggunakan Golang untuk membangunkan aplikasi web melalui contoh kod yang lengkap. Kami mempelajari cara mengendalikan permintaan HTTP melalui rangka kerja Gin, cara menggunakan GORM untuk operasi pangkalan data dan cara menggunakan Redis untuk pengurusan cache dan Casbin untuk pengurusan kebenaran.
Secara praktikal, kami boleh mengikuti kaedah dalam program sampel dan membangunkan aplikasi web yang cekap dan boleh dipercayai dengan menggunakan ciri bahasa yang kaya yang disediakan oleh Golang dan perpustakaan rangka kerja yang disediakan oleh komuniti.
Atas ialah kandungan terperinci Bagaimana untuk membangunkan golang. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!