Artikel ini membawa anda pengetahuan yang berkaitan tentang python terutamanya meringkaskan beberapa teknik penggunaan biasa dalam proses pengaturcaraan, termasuk menyemak objek, menggunakan rentetan berbilang baris dan fungsi hamba kandungan lain yang berkaitan, saya harap ia akan membantu semua orang.
Pembelajaran yang disyorkan: tutorial python
Python menyediakan An intuitif cara untuk melaksanakan tugasan dan pertukaran dalam satu baris. Sila rujuk contoh di bawah. Tugasan di sebelah kanan
x, y = 10, 20print(x, y) x, y = y, xprint(x, y) #1 (10, 20)#2 (20, 10)
menghasilkan tupel baharu. Dan yang di sebelah kiri serta-merta membongkar tuple (tanpa petikan) itu ke dalam nama <a> dan <b>.
Selepas peruntukan selesai, tupel baharu akan dinyahrujuk dan ditanda untuk kutipan sampah. Pertukaran pembolehubah juga berlaku pada akhir.
Pengagregatan pengendali perbandingan ialah satu lagi helah yang kadangkala berguna.
n = 10 result = 1 < n < 20 print(result) # True result = 1 > n <= 9 print(result) # False
Pengendali ternary ialah pintasan untuk pernyataan if-else, juga dikenali sebagai operator bersyarat.
[on_true] if [expression] else [on_false]
Berikut ialah beberapa contoh yang boleh anda gunakan untuk menjadikan kod anda padat dan ringkas.
Pernyataan berikut mempunyai maksud yang sama seperti "jika y ialah 9, maka tetapkan 10 kepada x, jika tidak tetapkan 20 kepada x". Kami boleh mengembangkan rantaian operator jika perlu.
x = 10 if (y == 9) else 20
Begitu juga, kita boleh melakukan perkara yang sama dengan objek kelas.
x = (classA if y == 1 else classB)(param1, param2)
Dalam contoh di atas, kelasA dan kelasB ialah dua kelas, satu daripadanya pembina kelas akan dipanggil.
Berikut ialah contoh no. Tambah syarat yang menilai nombor terkecil.
def small(a, b, c): return a if a <= b and a <= c else (b if b <= a and b <= c else c) print(small(1, 0, 1))print(small(1, 2, 2))print(small(2, 2, 3))print(small(5, 4, 3))#Output#0 #1 #2 #3
Kita juga boleh menggunakan operator ternary dalam pemahaman senarai.
[m**2 if m > 10 else m**4 for m in range(50)]#=> [0, 1, 16, 81, 256, 625, 1296, 2401, 4096, 6561, 10000, 121, 144, 169, 196, 225, 256, 289, 324, 361, 400, 441, 484, 529, 576, 625, 676, 729, 784, 841, 900, 961, 1024, 1089, 1156, 1225, 1296, 1369, 1444, 1521, 1600, 1681, 1764, 1849, 1936, 2025, 2116, 2209, 2304, 2401]
Pendekatan asas ialah menggunakan garis miring ke belakang, yang berasal daripada bahasa C.
multiStr = "select * from multi_row \ where row_id < 5"print(multiStr)# select * from multi_row where row_id < 5
Helah lain ialah menggunakan petikan tiga kali ganda.
multiStr = """select * from multi_row where row_id < 5"""print(multiStr)#select * from multi_row #where row_id < 5
Masalah biasa dengan kaedah di atas ialah kekurangan lekukan yang betul. Jika kita cuba mengesot, ia memasukkan ruang dalam rentetan.
Jadi penyelesaian terakhir ialah membelah rentetan kepada berbilang baris dan melampirkan keseluruhan rentetan dalam kurungan.
multiStr= ("select * from multi_row ""where row_id < 5 ""order by age") print(multiStr)#select * from multi_row where row_id < 5 order by ageKita boleh menggunakan senarai untuk memulakan no. pembolehubah. Apabila membongkar senarai, bilangan pembolehubah tidak boleh melebihi bilangan. elemen dalam senarai.
testList = [1,2,3]x, y, z = testListprint(x, y, z)#-> 1 2 3
Jika anda ingin mengetahui lokasi mutlak modul yang diimport dalam kod anda, gunakan helah berikut.
import threading import socketprint(threading)print(socket)#1- <module 'threading' from '/usr/lib/python2.7/threading.py'>#2- <module 'socket' from '/usr/lib/python2.7/socket.py'>
Ini ialah ciri berguna yang ramai daripada kita tidak tahu.
Dalam konsol Python, setiap kali kami menguji ungkapan atau memanggil fungsi, hasilnya dihantar ke nama sementara _ (garis bawah).
>>> 2 + 13>>> _3>>> print _3
"_" merujuk kepada output ungkapan yang terakhir dilaksanakan.
Sama seperti kita menggunakan pemahaman senarai, kita juga boleh menggunakan kamus/set pemahaman. Mereka mudah digunakan dan sama-sama berkesan. Berikut adalah contoh.
testDict = {i: i * i for i in xrange(10)} testSet = {i * 2 for i in xrange(10)}print(testSet)print(testDict)
#set([0, 2, 4, 6, 8, 10, 12, 14, 16, 18])
#{0: 0, 1: 1, 2: 4, 3: 9, 4: 16, 5: 25, 6: 36, 7: 49, 8: 64, 9: 81}Nota - Satu-satunya perbezaan antara kedua-dua pernyataan ialah <:>. Juga, untuk menjalankan kod di atas dalam Python3, gantikan dengan .
Kami boleh menetapkan titik putus dalam skrip Python dengan bantuan modul. Sila ikuti contoh di bawah.
import pdb pdb.set_trace()
Kami boleh menentukan
Python membenarkan menjalankan pelayan HTTP, yang boleh anda gunakan untuk berkongsi fail daripada akar pelayan. Di bawah ialah arahan untuk memulakan pelayan.
python -m SimpleHTTPServer
python3 -m http.server
Arahan di atas akan memulakan pelayan pada port lalai 8000. Anda juga boleh menggunakan port tersuai dengan menghantarnya sebagai parameter terakhir kepada arahan di atas.
Kita boleh menyemak objek dalam Python dengan memanggil kaedah dir(). Ini adalah contoh mudah.
test = [1, 3, 5, 7]print( dir(test) )
['__add__', '__class__', '__contains__', '__delattr__', '__delitem__', '__delslice__', '__doc__', '__eq__', '__format__', '__ge__', '__getattribute__', '__getitem__', '__getslice__', '__gt__', '__hash__', '__iadd__', '__imul__', '__init__', '__iter__', '__le__', '__len__', '__lt__', '__mul__', '__ne__', '__new__', '__reduce__', '__reduce_ex__', '__repr__', '__reversed__', '__rmul__', '__setattr__', '__setitem__', '__setslice__', '__sizeof__', '__str__', '__subclasshook__', 'append', 'count', 'extend', 'index', 'insert', 'pop', 'remove', 'reverse', 'sort']
Untuk mengesahkan berbilang nilai kita boleh melakukannya dengan cara berikut.
if m in [1,3,5,7]:
bukannya:
if m==1 or m==3 or m==5 or m==7:
Sebagai alternatif, kita boleh menggunakan '{1,3,5,7}' dan bukannya '[1,3,5,7]' sebagai operator 'dalam', kerana 'set' boleh mengakses setiap elemen dalam O(1).
Kadangkala, kami mungkin tidak mahu melaksanakan program kami jika enjin Python yang sedang berjalan lebih rendah daripada versi yang disokong. Untuk melakukan ini, anda boleh menggunakan coretan kod berikut. Ia juga mencetak versi Python yang sedang digunakan dalam format yang boleh dibaca manusia.
import sys#Detect the Python version currently in use.if not hasattr(sys, "hexversion") or sys.hexversion != 50660080:
print("Sorry, you aren't running on Python 3.5\n")
print("Please upgrade to 3.5.\n")
sys.exit(1)
#Print Python version in a readable format.print("Current Python version: ", sys.version)Sebagai alternatif, anda boleh menggantikan sys.hexversion!= 50660080 dengan sys.version_info >= (3, 5) dalam kod di atas. Ini adalah nasihat pembaca yang berpengetahuan.
Output apabila dijalankan pada Python 2.7.
Python 2.7.10 (default, Jul 14 2015, 19:46:27)[GCC 4.8.2] on linux Sorry, you aren't running on Python 3.5Please upgrade to 3.5.
在 Python 3.5 上运行时的输出。
Python 3.5.1 (default, Dec 2015, 13:05:11)[GCC 4.8.2] on linux Current Python version: 3.5.2 (default, Aug 22 2016, 21:11:05) [GCC 5.3.0]
如果您想连接列表中所有可用的标记，请参见以下示例。
>>> test = ['I', 'Like', 'Python', 'automation']
现在，让我们从上面给出的列表中的元素创建一个字符串。
>>> print ''.join(test)
testList = [1, 3, 5]testList.reverse()print(testList)#-> [5, 3, 1]
for element in reversed([1,3,5]): print(element)#1-> 5#2-> 3#3-> 1
"Test Python"[::-1]
这使输出为“nohtyP tseT”
[1, 3, 5][::-1]
上面的命令将输出 [5, 3, 1]。
使用枚举器，在循环中很容易找到索引。
testlist = [10, 20, 30]for i, value in enumerate(testlist): print(i, ': ', value)#1-> 0 : 10#2-> 1 : 20#3-> 2 : 30
我们可以使用以下方法来创建枚举定义。
class Shapes: Circle, Square, Triangle, Quadrangle = range(4)print(Shapes.Circle)print(Shapes.Square)print(Shapes.Triangle)print(Shapes.Quadrangle)#1-> 0#2-> 1#3-> 2#4-> 3
支持此功能的编程语言并不多。但是，Python 中的函数确实会返回多个值。
请参考以下示例以查看它的工作情况。
# function returning multiple values.def x(): return 1, 2, 3, 4# Calling the above function.a, b, c, d = x()print(a, b, c, d)
#-> 1 2 3 4
splat 运算符提供了一种解压参数列表的艺术方式。为清楚起见，请参阅以下示例。
def test(x, y, z):
print(x, y, z)testDict = {'x': 1, 'y': 2, 'z': 3} testList = [10, 20, 30]test(*testDict)test(**testDict)test(*testList)#1-> x y z#2-> 1 2 3#3-> 10 20 30我们可以制作一个字典存储表达式。
stdcalc = {
'sum': lambda x, y: x + y,
'subtract': lambda x, y: x - y}print(stdcalc['sum'](9,3))print(stdcalc['subtract'](9,3))#1-> 12#2-> 6result = (lambda k: reduce(int.__mul__, range(1,k+1),1))(3)print(result)#-> 6
import functools result = (lambda k: functools.reduce(int.__mul__, range(1,k+1),1))(3)print(result)
#-> 6
test = [1,2,3,4,2,2,3,1,4,4,4]print(max(set(test), key=test.count))#-> 4
Python 将递归限制限制为 1000。我们可以重置它的值。
import sys x=1001print(sys.getrecursionlimit())sys.setrecursionlimit(x)print(sys.getrecursionlimit())#1-> 1000#2-> 1001
请仅在需要时应用上述技巧。
在 Python 2.7 中，32 位整数消耗 24 字节，而在 Python 3.5 中使用 28 字节。为了验证内存使用情况，我们可以调用 方法。
import sys x=1print(sys.getsizeof(x))#-> 24
import sys x=1print(sys.getsizeof(x))#-> 28
你有没有观察到你的 Python 应用程序消耗了大量资源，尤其是内存？这是使用<__slots__>类变量在一定程度上减少内存开销的一种技巧。
import sysclass FileSystem(object): def __init__(self, files, folders, devices): self.files = files self.folders = folders self.devices = devicesprint(sys.getsizeof( FileSystem ))class FileSystem1(object): __slots__ = ['files', 'folders', 'devices'] def __init__(self, files, folders, devices): self.files = files self.folders = folders self.devices = devicesprint(sys.getsizeof( FileSystem1 ))#In Python 3.5#1-> 1016#2-> 888
显然，您可以从结果中看到内存使用量有所节省。但是当一个类的内存开销不必要地大时，你应该使用 __slots__ 。仅在分析应用程序后执行此操作。否则，您将使代码难以更改并且没有真正的好处。
import sys
lprint=lambda *args:sys.stdout.write(" ".join(map(str,args)))lprint("python", "tips",1000,1001)#-> python tips 1000 1001t1 = (1, 2, 3)t2 = (10, 20, 30)print(dict (zip(t1,t2)))#-> {1: 10, 2: 20, 3: 30}print("http://www.baidu.com".startswith(("http://", "https://")))print("https://juejin.cn".endswith((".com", ".cn")))#1-> True#2-> Trueimport itertools test = [[-1, -2], [30, 40], [25, 35]]print(list(itertools.chain.from_iterable(test)))#-> [-1, -2, 30, 40, 25, 35]
如果您有一个包含嵌套列表或元组作为元素的输入列表，请使用以下技巧。但是，这里的限制是它使用了 for 循环。
def unifylist(l_input, l_target): for it in l_input: if isinstance(it, list): unifylist(it, l_target) elif isinstance(it, tuple): unifylist(list(it), l_target) else: l_target.append(it) return l_target test = [[-1, -2], [1,2,3, [4,(5,[6,7])]], (30, 40), [25, 35]]print(unifylist(test,[]))#Output => [-1, -2, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 30, 40, 25, 35]
统一包含列表和元组的列表的另一种更简单的方法是使用 Python 的 < more_itertools > 包。它不需要循环。只需执行 < pip install more_itertools >，如果还没有的话。
import more_itertools test = [[-1, -2], [1, 2, 3, [4, (5, [6, 7])]], (30, 40), [25, 35]]print(list(more_itertools.collapse(test)))#Output=> [-1, -2, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 30, 40, 25, 35]
这是使用字典来模仿 switch-case 构造的代码。
def xswitch(x):
return xswitch._system_dict.get(x, None) xswitch._system_dict = {'files': 10, 'folders': 5, 'devices': 2}print(xswitch('default'))print(xswitch('devices'))#1-> None#2-> 2推荐学习：python学习教程
Atas ialah kandungan terperinci Ringkaskan tiga puluh kemahiran praktikal Python. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!
![[Web front-end] Permulaan pantas Node.js](https://img.php.cn/upload/course/000/000/067/662b5d34ba7c0227.png)
