Mengapakah fungsi bersarang saya dalam Python hanya mengakses nilai terakhir pembolehubah gelung?

Pembolehubah Tempatan dalam Fungsi Bersarang

Fungsi bersarang menawarkan cara yang mudah untuk menyusun kod dan merangkum fungsi dalam konteks yang lebih luas. Walau bagaimanapun, memahami cara pembolehubah dikendalikan dalam skop bersarang selalunya boleh menyebabkan pembangun bingung.

Pertimbangkan coretan kod berikut:

class Cage(object):
    def __init__(self, animal):
        self.animal = animal

def get_petters():
    for animal in ['cow', 'dog', 'cat']:
        cage = Cage(animal)

        def pet_function():
            print("Mary pets the " + cage.animal + ".")

        yield (animal, cage.animal)

Dalam contoh ini, fungsi penjana get_petters() berulang melalui senarai haiwan, mencipta objek Sangkar untuk setiap satu dan menghasilkan tuple yang mengandungi nama haiwan dan fungsi bersarang yang cuba mengakses pembolehubah tempatan sangkar.

Setelah melaksanakan kod ini, anda mungkin menjangkakan untuk melihat tiga haiwan berbeza dicetak, sepadan dengan tiga kejadian berbeza pembolehubah sangkar. Walau bagaimanapun, output hanya menghasilkan "Mary pets the cat" berulang kali.

Memahami Tingkah Laku Penutupan

Inti isu ini terletak pada sifat penutupan dalam Python. Apabila fungsi bersarang ditakrifkan, mereka menangkap rujukan kepada pembolehubah dalam skop yang disertakan. Dalam kod yang disediakan, pet_function bersarang dalam fungsi get_petters() dan dengan itu mempunyai akses kepada pembolehubah sangkar.

Walau bagaimanapun, rujukan ini tidak ditetapkan pada masa definisi fungsi. Sebaliknya, ia berlaku pada masa pelaksanaan fungsi. Pada masa fungsi bersarang dilaksanakan, pembolehubah sangkar telah diberikan nilai 'kucing' kerana ia berulang melalui senarai haiwan.

Pemulihan

Untuk menyelesaikan isu ini, seseorang boleh mengamalkan beberapa pendekatan:

1. Fungsi Separa:

Fungsi separa ialah boleh panggil yang membungkus fungsi sedia ada dan memulakan beberapa hujahnya dengan nilai pratetap. Dalam kes ini, anda boleh menggunakan functools.partial() untuk mencipta fungsi haiwan peliharaan separa yang mengikat pembolehubah sangkar kepada konteks yang sesuai:

def pet_function(cage=None):
    print("Mary pets the " + cage.animal + ".")

yield (animal, partial(pet_function, cage=cage))

2. Mencipta Skop Baharu:

Pilihan lain ialah mentakrifkan fungsi haiwan peliharaan dalam skop bersarang yang memastikan pembolehubah sangkar sentiasa terikat secara setempat kepada nilai yang betul:

def scoped_cage(cage=None):
    def pet_function():
        print("Mary pets the " + cage.animal + ".")
    return pet_function

yield (animal, partial(pet_function, cage))

3. Parameter Kata Kunci Lalai:

Anda juga boleh menghantar pembolehubah sangkar sebagai hujah kata kunci lalai kepada fungsi haiwan peliharaan:

def pet_function(cage=cage):
    print("Mary pets the " + cage.animal + ".")

yield (animal, partial(pet_function))

Dengan mematuhi teknik ini, anda boleh memastikan bahawa bersarang fungsi beroperasi dengan pembolehubah tempatan yang dijangka, menghapuskan kesan sampingan yang tidak dijangka dan mengekalkan kejelasan kod.

Atas ialah kandungan terperinci Mengapakah fungsi bersarang saya dalam Python hanya mengakses nilai terakhir pembolehubah gelung?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!