Akses Tatasusunan: Abstraksi Penunjuk atau Harta Semulajadi?
Dalam C dan C , mengakses elemen tatasusunan selalunya melibatkan penggunaan penunjuk. Walau bagaimanapun, mekanisme asas di sebalik tingkah laku ini boleh mengelirukan, membawa kepada persoalan sama ada tatasusunan dan penunjuk sememangnya berkaitan secara semula jadi.
Susunan Sebagai Penunjuk
Bertentangan dengan popular kepercayaan, tatasusunan dan penunjuk adalah konsep yang berbeza dalam C dan C . Tatasusunan, pada dasarnya, mewakili blok memori bersebelahan yang memegang berbilang elemen jenis data yang sama. Penunjuk, sebaliknya, menyimpan alamat memori pembolehubah atau elemen tatasusunan.
Walau bagaimanapun, spesifikasi bahasa C memperkenalkan nuansa yang dikenali sebagai "penukaran ungkapan tatasusunan." Apabila tatasusunan dirujuk dalam konteks tertentu tanpa alamat-pengendali (&) atau apabila digunakan dalam permulaan pemalar rentetan, ungkapan mereka beralih kepada ungkapan penunjuk. Penukaran ini menghantar ungkapan tatasusunan ke dalam "penuding kepada elemen awal" tatasusunan, mengaburkan garisan antara tatasusunan dan penuding.
Penukaran Ungkapan dan Aritmetik Penunjuk
Untuk menggambarkan implikasi penukaran ungkapan tatasusunan, pertimbangkan memori hipotetikal berikut peta:
Object Address Data ------ ------- ----- arr 0x10008000 { 0x00, 0x01, 0x02, 0x03 } parr 0x10008014 0x10008000 (address of arr[0])
arr ialah tatasusunan empat integer, manakala parr ialah penunjuk yang menunjuk kepada elemen pertama arr. Walaupun kedua-dua arr dan &arr menilai kepada alamat memori yang sama (0x10008000), mereka mempunyai jenis yang berbeza: tatasusunan berbanding penuding kepada tatasusunan.
Aritmetik penunjuk menjadi relevan di sini. Menaikkan parr dengan satu memajukannya dengan saiz integer (4 bait), seperti yang dijangkakan untuk penunjuk. Walau bagaimanapun, penambahan arr meningkatkannya dengan saiz keseluruhan tatasusunan (4 integer atau 16 bait), menyerlahkan perbezaan yang wujud dalam jenis asasnya.
Langganan Tatasusunan Komutatif
Satu lagi keanehan penukaran ungkapan tatasusunan C ialah mereka komutatif. Operator subskrip [] boleh digunakan pada kedua-dua penunjuk dan tatasusunan, menganggapnya sebagai setara. Contohnya, arr[i] dan i[arr] kedua-duanya menilai kepada hasil yang sama apabila arr ialah tatasusunan dan i ialah an integer.
Kesimpulan
Walaupun ungkapan tatasusunan dalam C mungkin berkelakuan seperti penunjuk dalam konteks tertentu, adalah penting untuk memahami sifat tersendirinya. Tatasusunan mewakili blok memori bersebelahan, manakala penunjuk menyimpan alamat. Penukaran subskrip dan tatasusunan komutatif menyediakan pintasan sintaksis tetapi tidak mengubah perbezaan asas antara kedua-dua konsep.
Atas ialah kandungan terperinci Adakah Tatasusunan dan Penunjuk Secara Inheren Sama dalam C dan C?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!