Apabila menggunakan parameter lalai dalam Python, adalah penting untuk mengetahui pengikatan awal tingkah laku, yang boleh membawa kepada hasil yang tidak dijangka, terutamanya dengan argumen lalai boleh ubah. Artikel ini menangani isu ini dan menyediakan penyelesaian untuk mencipta fungsi yang secara konsisten menggunakan senarai kosong baharu sebagai parameter lalai.
Pertimbangkan perkara berikut fungsi:
def my_func(working_list=[]): working_list.append("a") print(working_list)
Apabila fungsi ini dipanggil buat kali pertama tanpa hujah yang jelas, Python mencipta senarai kosong baharu sebagai nilai lalai untuk working_list. Walau bagaimanapun, panggilan berikutnya tanpa hujah yang jelas akan menggunakan senarai yang sama yang dibuat semasa panggilan awal, menghasilkan kemas kini terkumpul pada senarai.
Kepada elakkan tingkah laku ini, pendekatan yang disyorkan ialah menggunakan Tiada sebagai parameter lalai dan mengujinya secara eksplisit dalam badan fungsi. Ini boleh dicapai seperti berikut:
def my_func(working_list=None): if working_list is None: working_list = [] # alternative: # working_list = [] if working_list is None else working_list working_list.append("a") print(working_list)
Dengan menetapkan parameter lalai kepada Tiada, senarai kosong baharu akan dibuat setiap kali fungsi dipanggil tanpa hujah yang jelas.
< h3>Pertimbangan Tambahan
Dokumentasi Python mengesyorkan penggunaan ialah Tiada untuk perbandingan dengan tiada. Ini adalah gaya pilihan mengikut PEP 8, yang menasihatkan agar tidak menggunakan operator kesamarataan (== dan !=) untuk perbandingan dengan singleton seperti None.
Atas ialah kandungan terperinci Bagaimanakah Saya Boleh Mengelak Kelakuan Tidak Dijangka dengan Argumen Lalai Boleh Berubah dalam Python?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!