Dalam Java 8, pengenalan ungkapan lambda menghasilkan pilihan baharu untuk lelaran, terutamanya kaedah forEach() bagi antara muka Boleh Diterbitkan. Ini telah mencetuskan perdebatan tentang sama ada lebih baik menggunakan forEach() berbanding tradisional untuk setiap gelung, terutamanya apabila ia melibatkan prestasi dan kebolehbacaan.
Walaupun tarikan lambda, gelung tradisional untuk setiap satu kekal sebagai pilihan yang kukuh untuk senario tertentu. Berikut adalah beberapa hujah yang memihak kepadanya:
1. Kesederhanaan:
Gelung untuk setiap ialah sintaks yang mudah dan biasa yang telah digunakan selama bertahun-tahun. Ia membolehkan lelaran mudah ke atas koleksi dan tatasusunan tanpa memerlukan sintaks tambahan atau ungkapan lambda, yang boleh menjadi lebih kompleks.
2. Akses kepada Pembolehubah Bukan Akhir:
Tradisional untuk setiap gelung menyediakan akses kepada pembolehubah bukan akhir dalam badan gelung. Fleksibiliti ini tidak tersedia dengan lambdas, yang hanya boleh mengakses pembolehubah muktamad atau muktamad secara berkesan.
3. Mengendalikan Pengecualian yang Disemak:
Untuk-setiap gelung boleh mengendalikan pengecualian yang disemak dengan lancar. Lambdas tidak mengisytiharkan pengecualian yang ditandakan secara eksplisit, bermakna sebarang pengecualian yang dilemparkan mesti ditangkap atau dibungkus dalam blok cuba-tangkap, yang boleh menambah kerumitan yang tidak perlu pada kod.
4. Kawalan Aliran Terhad:
Walaupun lambdas menyediakan keupayaan untuk melakukan tindakan dalam lelaran, mereka tidak mempunyai keupayaan kawalan aliran penuh gelung tradisional. Contohnya, pernyataan putus dalam lambda hanya keluar daripada lelaran semasa, bukan keseluruhan gelung.
5. Halangan Prestasi Berpotensi:
Walaupun terdapat tuntutan peningkatan prestasi dengan lambda, pengkompil JIT mungkin tidak mengoptimumkan untukSetiap() dan gabungan lambda secekap gelung tradisional. Dalam senario tertentu, ini boleh mengakibatkan kemerosotan prestasi.
Walaupun gelung tradisional untuk-setiap selalunya merupakan pilihan yang lebih praktikal, terdapat situasi di mana forEach() boleh menawarkan kelebihan yang berbeza:
1. Lelaran Atom pada Senarai Tersegerak:
Menggunakan forEach() untuk mengulangi senarai disegerakkan memastikan operasi atom dalam gelung. Tradisional untuk setiap gelung mungkin tidak menyediakan tahap penyegerakan ini.
2. Perlaksanaan Selari:
forEach() boleh digunakan bersama-sama dengan aliran selari untuk melaksanakan operasi selari merentas berbilang benang. Ini boleh memberi manfaat untuk jenis pengiraan tertentu.
3. Memanggil Fungsi Tunggal Secara Ringkas:
forEach() menyediakan cara yang mudah untuk memanggil fungsi tunggal untuk setiap elemen dalam koleksi menggunakan rujukan kaedah. Ini boleh memudahkan kod dan meningkatkan kebolehbacaan dalam sesetengah kes.
Kedua-dua gelung tradisional untuk setiap satu dan Iterable.forEach() Java 8 mempunyai tempat mereka dalam pengaturcaraan Java moden. Walaupun ungkapan lambda membawa beberapa kemudahan, ia juga memperkenalkan batasan tertentu. Pilihan terbaik bergantung pada keperluan khusus program dan pilihan peribadi pengaturcara. Apabila ragu-ragu, gelung tradisional untuk setiap gelung selalunya merupakan pilihan yang lebih selamat dan serba boleh.
Atas ialah kandungan terperinci Java 8's `forEach()` vs. Traditional For-Each Gelung: Bilakah Saya Perlu Menggunakan Yang Mana?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!