const vs constexpr pada Pembolehubah: Menentukan Perbezaan dan Gaya Pilihan dalam C 11
Dalam pengaturcaraan C, penggunaan const dan constexpr apabila mentakrifkan pembolehubah boleh menyebabkan kekeliruan mengenai perbezaannya. Untuk menjelaskan perkara ini, mari pertimbangkan contoh kod berikut:
const double PI = 3.141592653589793; constexpr double PI2 = 3.141592653589793;
1. Runtime vs Compile-Time Initialization:
pembolehubah const boleh dimulakan sama ada pada masa penyusunan atau masa jalan. Walau bagaimanapun, pembolehubah constexpr mesti dimulakan pada masa penyusunan sahaja. Sekatan ini memastikan bahawa nilai pembolehubah diketahui dan tidak boleh diubah sepanjang pelaksanaan program.
2. Gunakan dalam Konteks Masa Kompilasi:
pembolehubah constexpr mempunyai kelebihan kerana boleh digunakan dalam konteks yang memerlukan pemalar masa kompilasi. Ini termasuk situasi seperti dimensi tatasusunan, nilai label kes dan sebagai pembolehubah ahli konstexpr statik. Sebaliknya, pembolehubah const tidak boleh digunakan dalam konteks ini kerana nilainya mungkin tidak diketahui sehingga masa jalan.
Contohnya:
// Valid: compile-time constant constexpr double PI3 = PI2; // Invalid: PI1 is not a compile-time constant const double PI3 = PI1;
Gaya Pilihan dalam C 11:
Pilihan antara const dan constexpr bergantung pada keperluan khusus aplikasi. Jika anda memerlukan pembolehubah yang tidak boleh diubah suai dan boleh dimulakan sama ada pada masa penyusunan atau masa jalan, const adalah sesuai. Sebaliknya, jika anda memerlukan pemalar masa kompilasi yang boleh digunakan dalam konteks seperti dimensi tatasusunan, constexpr diutamakan.
Atas ialah kandungan terperinci `const` lwn. `constexpr` dalam C 11: Bila Untuk Menggunakan Yang Mana untuk Pembolehubah?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!