In Go, os.Exit() dan panic() digunakan untuk mengendalikan ralat dan menamatkan pelaksanaan program. Walaupun mereka berkongsi beberapa persamaan, ia mempunyai tujuan yang berbeza dan mempunyai implikasi yang berbeza untuk pengendalian ralat.
os.Exit() digunakan untuk menamatkan program dengan segera dengan yang ditentukan kod keluar. Ia tidak melepaskan timbunan panggilan atau melaksanakan fungsi tertunda, memastikan program tamat secara tiba-tiba. Biasanya, os.Exit() digunakan dalam senario di mana:
panic() digunakan untuk menunjukkan ralat tidak boleh dipulihkan yang menghentikan pelaksanaan fungsi semasa. Ia melepaskan timbunan panggilan, melaksanakan sebarang fungsi tertunda di sepanjang jalan. Jika tindanan melonggarkan mencapai bahagian atas, program ditamatkan. Tidak seperti os.Exit(), panic() tidak membenarkan kod keluar eksplisit ditetapkan. Ia biasanya digunakan apabila:
Feature | os.Exit() | panic() |
---|---|---|
Execution | Immediate termination | Unwinds stack and terminates |
Deferred Functions | Not executed | Executed |
Exit Code | Can be specified | No exit code |
Recovery | No recovery possible | Recovery possible using recover() |
Dalam pangkalan kod Go, os.Exit() selalunya ditemui dalam ujian atau dalam situasi di mana penutupan yang anggun atau pengendalian ralat tidak diperlukan. Sebaliknya, panic() digunakan dengan berhati-hati, biasanya dalam kes di mana ralat tidak dapat dipulihkan berlaku atau apabila fungsi tidak dapat terus beroperasi dengan betul disebabkan isu kritikal.
Atas ialah kandungan terperinci os.Exit() vs. panic(): Bila hendak menggunakan Which in Go?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!