Tiga Penunjuk dalam Pengaturcaraan
Dalam pelbagai bahasa pengaturcaraan, penunjuk berfungsi sebagai alat berkuasa untuk pengurusan memori dan pengasingan. Walau bagaimanapun, bilakah keperluan timbul untuk pelbagai peringkat penyahrujukan penuding, yang membawa kepada pembinaan seperti penunjuk tiga kali ganda (char***)?
Tujuan dan Kelebihan Penunjuk Tiga Kali
Sementara penunjuk biasa (char*) memegang alamat pembolehubah, penunjuk tiga kali mewakili situasi di mana:
Satu aplikasi praktikal penunjuk tiga kali timbul dalam senario yang melibatkan struktur atau objek data hierarki. Pertimbangkan coretan kod berikut:
struct invocation { char* command; char* path; char** env; };
Struktur ini mentakrifkan objek invokasi yang merangkum pelbagai butiran subproses, termasuk pembolehubah arahan, laluan dan persekitarannya (env). Untuk mengurus objek ini, fungsi berasingan mungkin digunakan:
void browse_env(size_t envc, char*** env_list);
Dalam kes ini, fungsi browse_env menerima senarai tatasusunan pembolehubah persekitaran, setiap satu diwakili oleh penunjuk tiga (char***env_list). Ini membolehkan fungsi melintasi hierarki penuding bersarang dan mengakses nilai aksara yang sepadan dengan setiap pembolehubah persekitaran.
Dengan menggunakan penunjuk tiga kali ganda, binaan pengaturcaraan boleh berfungsi dengan berkesan dengan struktur data berbilang peringkat, memudahkan manipulasi data yang kompleks dan memproses tugasan.
Atas ialah kandungan terperinci Bilakah Kita Memerlukan Triple Pointer dalam Pengaturcaraan?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!