Mengapakah Menukar Penerima Kaedah daripada Penunjuk kepada Bukan Penunjuk Membawa kepada Gelung Mati Apabila Menggunakan `fmt.Sprintf`?

Memahami Perbezaan Antara t dan *t

Dalam coretan kod ini, kami mempunyai jenis TT dengan kaedah String yang melaksanakan fmt .Antara muka rentetan:

package main

import "fmt"

type TT struct {
    a int
    b float32
    c string
}

func (t *TT) String() string {
    return fmt.Sprintf("%+v", *t)
}

func main() {
    tt := &TT{3, 4, "5"}
    fmt.Printf(tt.String())
}

Kod ini berfungsi kerana pakej fmt menggunakan kaedah String untuk mendapatkan perwakilan rentetan nilai TT.

Walau bagaimanapun, apabila kaedah String diubah suai untuk mengambil penerima bukan penuding:

func (t *TT) String() string {
    return fmt.Sprintf("%+v", t)
}

ia menyebabkan gelung mati. Mari jelaskan sebabnya:

Memanggil fmt.Sprintf("% v", t) menghantar nilai *TT (penunjuk ke TT) ke pakej fmt. Memandangkan kaedah TT.String mempunyai penerima penunjuk, pakej fmt tidak akan menemui kaedah ini dalam set kaedah jenis *TT.

Menukar penerima kepada jenis bukan penunjuk bermakna pakej fmt akan cari kaedah String dalam set kaedah TT. Walau bagaimanapun, ini membawa kepada pengulangan tak terhingga kerana kaedah yang dipanggil adalah kaedah yang sama yang digunakan untuk memformat nilai.

Untuk mengelakkan isu ini, jenis baharu boleh dibuat menggunakan kata kunci jenis, dengan berkesan memisahkan jenis penerima daripada nilai yang dihantar ke pakej fmt:

func (t TT) String() string {
    type TT2 TT
    return fmt.Sprintf("%+v", TT2(t))
}

Ini berfungsi kerana jenis baharu yang dicipta oleh kata kunci jenis tidak mempunyai sebarang kaedah, jadi pakej fmt tidak akan cuba menggunakan Kaedah rentetan pada jenis baharu.

Atas ialah kandungan terperinci Mengapakah Menukar Penerima Kaedah daripada Penunjuk kepada Bukan Penunjuk Membawa kepada Gelung Mati Apabila Menggunakan `fmt.Sprintf`?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!