Memahami Perbezaan antara tangguh().janji dan Janji
Pengenalan
Janji, dengan keupayaan mereka untuk mengawal dan mengabstrakkan operasi tak segerak, telah merevolusikan cara kami mengendalikan pelaksanaan kod dan pengendalian ralat dalam JavaScript. Satu perpustakaan terkenal yang menggunakan janji ialah Q, di mana pembangun mungkin menghadapi dua API yang berbeza: API defer() dan pembina Promise. Artikel ini menyelidiki perbezaan antara kedua-dua API ini, meneroka mekanisme asasnya dan menyediakan contoh praktikal.
Legacy Defer API vs. Promise Constructor
API defer() , pendekatan warisan, melibatkan penciptaan objek tertunda dengan kaedah .resolve() dan .reject(). Objek tertunda ini disertakan dengan janji yang berkaitan bahawa anda boleh kembali. Perbezaannya terletak pada pembina janji, API moden, di mana anda mencipta janji terus daripada sumber penyiapan.
Keselamatan Lempar: Perbezaan Penting
Pembina janji menyerlah dengan keselamatan lontarannya. Apabila pengecualian berlaku semasa pelaksanaan janji, pembina menukarnya menjadi penolakan, dengan itu melindungi rantai janji daripada gangguan. Ini mematuhi spesifikasi janji, yang mewajibkan promise2 mesti ditolak dengan alasan pengecualian jika sama ada onFulfilled atau onRejected melemparkan pengecualian.
Implikasi Praktikal: Pengendalian Ralat dan Keselamatan Kod
Pertimbangkan contoh yang melibatkan penghuraian JSON daripada permintaan XHR. Dengan API defer() warisan, sebarang JSON yang tidak sah akan mencetuskan pengecualian segerak, yang memerlukan pengendalian ralat yang jelas. Sebaliknya, versi pembangun janji dengan anggun menukar pengecualian kepada penolakan, membolehkan pengendalian ralat yang konsisten melalui penggunaan .then(). Keselamatan lontaran ini menghalang ralat pengaturcara biasa dengan memastikan pengecualian disampaikan dengan betul sebagai penolakan, meningkatkan kebolehpercayaan kod.
Kesimpulan
Sementara kedua-dua API defer() dan Promise pembina berfungsi sebagai pilihan yang berdaya maju untuk pengendalian janji dalam Q, keselamatan lontaran yang terakhir memberikan kelebihan yang ketara dalam melindungi pelaksanaan janji. Dengan mematuhi spesifikasi janji dan menukar pengecualian kepada penolakan, pembina janji memudahkan pengendalian ralat, menghalang pengecualian yang dilemparkan daripada mengganggu rantai janji dan akhirnya mempromosikan kod yang lebih mantap dan boleh dipercayai.
Atas ialah kandungan terperinci S.js: Defer() vs. Promise: Adakah Keselamatan Baling Berbaloi?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!