Kamus Python menyediakan struktur data yang serba boleh untuk menyimpan pasangan nilai kunci. Apabila menyemak sama ada kunci tertentu wujud dalam kamus, pilihan antara has_key() dan in selalunya timbul.
Kaedah has_key() ialah gaya lama kaedah yang telah ditamatkan dalam Python 3.x. Ia menerima kunci sebagai hujah dan mengembalikan Benar jika kunci itu wujud dalam kamus.
Sebaliknya, pengendali dalam ialah cara yang lebih Pythonic untuk menyemak kunci dalam kamus. Ia juga menerima kunci sebagai hujah tetapi mengembalikan True jika kunci terikat pada nilai dalam kamus.
Kesederhanaan dan Kebolehbacaan: Operator dalam ialah lebih ringkas dan mudah dibaca. Ia mewakili ujian keahlian dalam Python, menjadikan niatnya jelas.
Kelajuan: Kedua-duanya has_key() dan dalam mempunyai ciri prestasi yang serupa. Kedua-duanya memerlukan masa O(1), bermakna ia pantas untuk kedua-dua kamus kecil dan besar.
Penyingkiran dalam Python 3.x: Seperti yang dinyatakan sebelum ini, has_key() telah dialih keluar dalam Python 3.x. Ini bermakna menggunakan in ialah satu-satunya pilihan dalam versi Python moden.
Memandangkan kamus berikut:
<code class="python">d = {'a': 1, 'b': 2}</code>
Untuk menyemak sama ada 'a' wujud dalam kamus, kita boleh menggunakan sama ada:
<code class="python">'a' in d # True</code>
atau:
<code class="python">d.has_key('a') # True (only in Python 2.x)</code>
Walaupun has_key() mungkin biasa kepada pengguna versi Python yang lebih lama, ia disyorkan untuk menggunakan operator dalam untuk menyemak kunci dalam kamus dalam Python moden. Ia lebih Pythonic, mudah dibaca dan akan terus berfungsi dalam versi Python akan datang.
Atas ialah kandungan terperinci ## Menyemak Kekunci dalam Kamus Python: Patutkah Saya Gunakan `has_key()` atau `in`?. Untuk maklumat lanjut, sila ikut artikel berkaitan lain di laman web China PHP!